Misschien woont Wies Gorter wel op het meest bijzondere plekje van Garnwerd. Op de dijk, naast café Hammingh, is ze al bijna dertig jaar gelukkig in haar monumentale huisje met prachtige tuin rondom.
Haar huis aan de Hunzeweg valt niet alleen op door de locatie. Als je ervoor staat, lijkt het alsof het elk moment uit elkaar kan vallen.
´Dat is zeker geen gezichtsbedrog. Alles is scheef, maar het huis zakt gelukkig niet weg. Je kunt het goed zien aan de keukenvloer, die loopt sterk af. Als je op de stoel bij het raam zit, heb je het idee dat je achterover kukelt, richting het Reitdiep´, vertelt Wies. Een kleine test bewijst even later haar gelijk.
´En de muur aan de oostkant staat bol, er zijn extra muurijzers geplaatst. Naar mijn idee was de situatie minder erg toen ik het huis in 1992 kocht. De fundering bestaat uit slechts een stapeltje stenen. De grond is stabiel en heeft zich gezet, blijkt uit grondonderzoek dat ik heb laten uitvoeren. Ik hoefde mij geen zorgen te maken.´
Ze krijgt er veel reacties op. ´Woon jij in dat scheve huisje?´ of ´Woon jij in dat leuke witte huisje op de dijk?´
Bouwen op de dijk is anno 2021 ten strengste verboden. Dat was in het begin van de 18de eeuw nog niet het geval. Zowel café Hammingh als het huis van Wies is gebouwd na de kanalisatie van het Reitdiep waardoor het dorp aan het water kwam te liggen. Een gedetailleerde kaart van Theodorus Beckeringh laat twee bouwblokken zien op de dijk. Wies vermoedt dat zij in het oude veerhuis woont. Pas in 1933 kwam de vaste brug.
Het is geen huis voor echt oude mensen, zegt Wies. Het is veel sluip-door-kruip-door en lange mensen moeten vooral niet vergeten op tijd te bukken.
Via een trapje kom je in de woonkamer met een prachtig uitzicht over de Burgemeester Brouwersstraat. Vanuit de keuken kijk je uit over het Reitdiep en zie je Hammingh en de brug. De balken in de keuken zijn afkomstig van de oude scheepssloperij die Hammingh (tot in de Tweede Wereldoorlog) naast zijn café, veerdienst, taxi- en boerenbedrijf had.
´Dit huis biedt verrassend veel ruimte. Ik weet nog heel goed dat de makelaar rond Pinksteren in 1992 mij berichtte dat dit huisje te koop stond. Ideaal, aan het water en in Garnwerd, waar ik eerder jaren woonde, aan de andere kant van het dorp. Vanaf het terras van Hammingh heb ik dat weekend urenlang naar het huis zitten kijken.´
Wies (78) werkte de laatste twaalf jaar tot haar pensioen als educatief medewerker bij het Nieuwsblad van het Noorden. Dankzij haar onderwijsbevoegdheid en misschien ook wel door haar mooie stem werd ze aangenomen en verzorgde er rondleidingen voor groepen. Op scholen verzorgde ze gastlessen en projecten om jongeren enthousiast te krijgen voor de krant.
Dat is alweer lang geleden. Tegenwoordig is ze dorpsgids in Garnwerd. Ze is al jaren lid van rederijkerskamer Iovivat en natuurlijk gaat er veel tijd zitten in tuinieren en het huis.
