En zo zijn er ineens drie Enne Jans Heerden

Op de warmste dag van het eerste kwartaal is Marleen Bakker te vinden in Maarhuizen. Ze schildert de Enne Jans Heerd.

´Iemand had mij getipt om de heerd te schilderen. Ik wist niet dat het hier zo mooi was. Ik ben altijd op zoek naar mooie locaties op het Hogeland om te werken en waar ik de komende maanden mijn workshops kan geven. De kans is groot dat we hier terechtkomen. ´

Binnen lesgeven is er vanwege corona voorlopig niet bij. Normaal doet Marleen dat in De Blauwe Schuit in Winsum. ´Dit jaar heb ik alleen online les kunnen geven, maar die methode is niet voor alle cursisten even ideaal.´

Marleen schildert met olieverf. ´Omdat ik vandaag met de rug in de zon schilder en er nauwelijks wind staat, droogt het verf erg snel. Wat dat betreft is het weer niet ideaal, voor ons om te schilderen wel.´

Oeps, Marleen is niet tevreden. ´Die bomen, dat is shit. Ik haal ze weg. Dat is het voordeel van verf. Als iets je niet zint, haal je het weg. Anders blijft het een ergernis.´ En ook de lucht kan haar nog niet bekoren, hoewel die een kopie lijkt van de werkelijkheid. ´Te saai. Het kan zijn dat ik nog wolken aanbreng.´

Om twaalf uur arriveerde ze bij de Enne Jans Heerd. Niet alleen, haar collega Christine Broersma uit Groningen staat tientallen meters verderop achter de schildersezel. ´We kennen elkaar van de Klassieke Academie voor beeldende kunst in Groningen en schilderen regelmatig samen.´

´We hebben eerst bijgekletst en met Gijs en Mayke van de heerd gesproken. Pas om half twee zijn we begonnen. We staan niet naast elkaar, want dan komt er van werken weinig terecht. Schilderen en praten gaan moeilijk samen. Maar we zitten geregeld even bij elkaar en hebben samen al van heerlijke appeltaart genoten.´

Marleen verwacht het schilderij voor de avond klaar te hebben. Onder voorbehoud. ´Het kan best zijn dat ik het in mijn atelier zie met normaal licht en dan denk: jemig, wat heb ik nou weer gedaan! Maar misschien is het dan met een paar kleine ingrepen opgelost.´

Het uiteindelijke resultaat. Foto: Marleen Bakker

De kans dat ze het werk snel verkoopt, is aanzienlijk. ´De verkoop van schilderijen is in coronatijd enorm toegenomen. Mensen zijn veel thuis en houden kennelijk geld over. Dat zie ik niet alleen bij mij, ook bij collega´s. Dat is een geluk bij een ongeluk in onze sector.´

Christine schildert het woongedeelte van de Enne Jans Heerd.

Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Anneke schildert ´per ongeluk´ het hoeske van Jan Praai
mijnhogeland.nl/2020/10/10/