´De trekkers die hier langsrijden met aardappelen… prachtig. Voor mij is het een terugkeer naar mijn jeugd in Bedum. Mijn vader had aardappelland in Ter Laan, waar ik vaak was te vinden.´
Zanger, componist, tekstschrijver en gitarist Auke Martin Korthuis mag zich sinds een jaar Ulrumer noemen. Met Tjitske (Dijkstra) – leraar en kunstenaar – en hun zoon Rutger woont hij in Zonnehof, door hen inmiddels gedoopt tot villa Zonnehof, aan de Elensterweg. Een 100 jaar oud statig huis aan de rand van het dorp met veel ruimte, ook eromheen. Net wat ze nodig hadden. ´Er zijn mensen die zeggen dat in Ulrum geen voorzieningen zijn, terwijl ik denk: hier is alles!´
´We hebben in meerdere dorpen gekeken, we wilden per se naar het Hogeland, dat gebied trok. Met Zuidhorn hadden we niks. We zijn er gaan wonen omdat onze dochter Nine in Groningen naar school wilde. We hadden 23 jaar op Schiermonnikoog gewoond.´
´In Zuidhorn woonden we in een rijtjeshuis. Veel te klein, we werden gek. Op den duur stond het hele huis vol met banken en borduurwerk van Tjitske. Tot overmaat van ramp kwamen er ook nog 298.000 kraanvogels bij…´
Huh!? 298.000 kraanvogels? ´Hieke Raap,collega/vriendin van Tjitske kwam om het leven bij de ramp met de MH17. Ter nagedachtenis wilde Tjitske duizend kraanvogels vouwen van papier. De kraanvogel staat in Japan symbool voor vrede. Samen met leerlingen is ze gaan vouwen en in een mum van tijd waren de duizend klaar.´
´Toen kwam ze op het idee om voor elk slachtoffer duizend te maken. Als een olievlek breidde haar project zich uit. Uit de hele wereld stuurden ze kraanvogels op. Tjitske kreeg er erg veel publiciteit mee, op tv, op de radio, in de kranten. In Emmen en Hilversum heeft ze geëxposeerd. Dit jaar zouden de kraanvogels naar Hiroshima gaan, 75 jaar na de atoombom. Daar zouden ze ook achterblijven. Door corona is dat niet doorgegaan. Ze liggen nu in plastic kratten opgestapeld op zolder.´
In villa Zonnehof heeft Martin zijn eigen muziek-/werkkamer en Tjitske een groot atelier. Drie dagen per week geeft zij rekenles op het Alfa-college in Groningen. En ze heeft haar bedrijf Echt Tjitske! ´Van bestaande borduurwerken bekleedt zij stoelen en banken. We lopen alle kringloopwinkels in Nederland af, op zoek naar borduurwerk. Dat halen we uit de lijst. Negen van de tien zijn van oude mensen geweest en staan stijf van de rook. Nadat we het borduurwerk zacht gewassen hebben, gaat Tjitske ermee aan de slag.´
Moeder schudde haar hoofd
Auke Martin werkt al enige tijd aan zijn biografie. De titel staat al vast: Van psalmen en gezangen naar goddeloze liedjes. ´Het waren de woorden van mijn moeder toen Lex Koopman uit Zuidwolde mij had gevraagd of ik in zijn band wilde spelen. Ja, natuurlijk! Toen mijn moeder dat hoorde, kwam ze voor me staan, schudde haar hoofd en zei: Martin, van psalmen en gezangen naar goddeloze liedjes…´
Auke Martin, 68 jaar geleden geboren in Bedum, groeide op in een gereformeerd vrijgemaakt gezin. ´Van vrijgemaakt was geen sprake, eerder van gevangenschap. Op elk niveau. Gevangen in het geloof, in doen en laten. Zo ervoer ik het tenminste. Als je niet geloofde kwam je in de hel. Dus deed je flink je best om te geloven.´
´Ik werd daardoor redelijk extremistisch. Heb zelfs met plannen rondgelopen om de eerste abortuskliniek op te blazen. De tekeningen om een bom te maken had ik zelfs in huis. Het was toch goddeloos wat daar gebeurde? Uiteindelijk heb ik de kerk afgezworen, net als veel van mijn vrienden. Maar in wrok en bitterheid omkijken naar het gezin of het verleden doe ik niet. Wim Jansen in Bedum, bij wie ik met tussenpozen tien jaar in therapie ben geweest, heeft daarin een doorslaggevende rol gespeeld. Een markant man, mensen uit het hele land kwamen naar hem toe.´
Muziek componeren en spelen doet-ie dus zijn hele leven al. ´Ik heb van alles geprobeerd, van taxichauffeur en conciërge tot welzijnswerker en medewerker van een doehetzelf-zaak. Nooit heb ik eraan kunnen wennen om om negen uur te beginnen en om vijf uur te eindigen. Gelukkig zorgde Tjitske met haar baan voor een basisinkomen. Wij hebben elkaar leren kennen toen ik coördinator was van een jongerencentrum in Zwolle. Zij solliciteerde als jongerenwerkster. Aanvankelijk vond ik haar niks. Laten we het maar proberen, dacht ik. Ik viel al snel voor haar.´
´Eigenlijk heb ik veel weg van IJje Wijkstra, die ging ook werken als hij het eraan toe had.´
Eh, wat een merkwaardige vergelijking, IJje schoot toch vier veldwachters dood bij Doezum?
´We zijn allemaal IJje Wijkstra. Ik heb zelf ook weleens een kalasjnikovdag, dan is het maar goed dat ik geen wapen heb. Ik heb extremen meegemaakt in het leven. Ben achtervolgd op Ameland door jongeren met stokken en bijlen omdat ik eyeliner gebruikte. Jaren later maakten stalkers ons het leven zuur. Mijn gezin is er bijna aan onderdoor gegaan. Dat waren momenten dat ik graag een kalasjnikov in handen had gehad.´
In villa Zonnehof heeft de muzikant al huiskamerconcerten georganiseerd. ´We bouwen in de huiskamer een podium op en dan is er nog plaats voor veertig mensen. Bands, akoestisch of licht versterkt, treden op. Boven kunnen ze zich omkleden en de keuken staat vol met hapjes en drankjes. Dit jaar kan dat allemaal niet vanwege corona.´
´Muzikanten zijn enorm getroffen door corona, alles ligt stil. Het enige mooie was dat door we de hele zomer hebben kunnen repeteren. Normaal ligt de boel twee maanden stil doordat iedereen op vakantie gaat. Ik heb met de Korthuis Pol Band twee concerten van drie kwartier op een middag kunnen geven in Klein Wetsinge. Dat was´t. Op 22 november treed ik met weer een andere band – Korthuis, Helder, Schutter, Pol – op in het dorpshuis van Pieterburen, voor maximaal dertig mensen. Als het al doorgaat.´
In 2016 kwam er na 23 jaar een eind aan de Martin Korthuis Band. Daarna vormde hij een duo met Eddo Pol uit Bedum, met wie hij ook de cd Nij uitbracht. ´Een geweldige gitarist die uit de heavy metal-hoek komt. Eddo is bescheiden in woorden, maar wanneer hij zijn gitaar pakt ben ik met stomheid geslagen. Hij weet elk nummer zo te kleuren, zo´n mooi versiersel aan te brengen.´
Dit jaar is het duo uitgegroeid tot band, met op de bas Jan van der Molen (Middelstum) en op drums Sief Molenberg (Bedum). Een band met twee namen. ´Is het repertoire Groningstalig, dan zijn we de Korthuis Pol Band. Als Leef! spelen we Nederlandstalige nummers. We willen het accent wat meer op het Nederlands leggen en minder op het Gronings, met een groter bereik als achterliggende gedachte.´
Ik ben 68, maar nog zo jong van geest
Aan stoppen met componeren en spelen, moet Auke Martin niet denken. ´Ik ben weliswaar 68, maar nog zo jong van geest. Dat komt vooral doordat ik met jonge honden speel. Dat houdt je jong. Veel van mijn leeftijdsgenoten zijn opgehouden met leven. Die zitten thuis. Met een beiteltje en een hamertje maken ze van een stukje hout een miniatuurtje en dat komt dan in een vitrine. Dat kan ik niet.´
´Zolang de vingers en hersens het doen, ga ik door. Net als B.B. King deed. Hier in de kamer komt geen haak aan de wand waar mijn gitaar aan komt te hangen om één keer in de week afgestoft te worden.´