´Wat ik zou willen als ik de lotto won, vroeg Hanneke mij ooit. Eén hartenwens had ik, een nieuw rieten dak voor de boerderij. De lotto heb ik niet gewonnen. Mijn droom komt uit dankzij de subsidieregeling voor groot onderhoud aan rijksmonumenten.´
Terwijl de rietdekkers Anton de Jong en Anne Terpstra buiten hun ambacht uitoefenen, klinkt in de schuur klassieke muziek, afkomstig van Radio 4. Derk Meijer maakt binnen nieuwe profiellijstjes voor de schuurdeur. Eenmaal een ambachtsman, altijd een ambachtsman.
´Na mijn zeventigste ben ik gaan afbouwen. Vorig jaar heb ik mijn timmer- en restauratiebedrijf officieel beëindigd, maar als een particulier of aannemer bij me komt voor een profiellijst, dan maak ik die met alle liefde. De machines staan er nog, de vakkennis is aanwezig.´
Derk woont met zijn vriendin Hanneke Boersma – zijn vrouw Klara Dijkema overleed in 1999 – in de monumentale boerderij aan De Vennenweg 1 in Tinallinge. Een pracht van een kop-hals-rompboerderij, een sieraad voor het wierdendorpje. De mensen vinden het allemaal prachtig, zegt Derk.
Dat was in 1969 wel anders toen zijn vader – Hilbrand – de eigenaar werd. ´Hij kocht hem op een vrijdagavond op een openbare verkoping bij café De Reus in Baflo. Het was een bouwval en onbewoonbaar. In de daaropvolgende winter raakte het dak van de schuur zwaar beschadigd door een storm. Binnen was het net zo licht als buiten.´
In hun vrije tijd knapten Hilbrand en diens zonen Derk en Jan de boerderij op. Omdat een nieuw rieten dak niet te betalen was, kwamen op het vijftig jaar oude riet asbesthoudende golfplaten. Zo ging dat in die tijd. ´Het riet dat nu vervangen wordt is dus zo´n honderd jaar oud. Het riet op het wolfseind heb ik tien jaar geleden bij de restauratie van de achtergevel laten vernieuwen en is nog in prima staat.´
Sinds 1983 woont Derk op dit daalders plekje. De renovatie nam liefst veertien jaar in beslag. ´De schuur was vanaf het begin in gebruik. Mijn vader was timmerman in Baflo en vanwege ruimtegebrek had hij de boerderij gekocht. Na zijn overlijden hebben Jan en ik het bedrijf samen voortgezet.´
Hij opent een wandkastje in de schuur. Aan tientallen spijkertjes hangen profielbeiteltjes. ´Dit kastje heeft mijn vader voor ons gemaakt. Ik vroeg hem, waarom heb je er zoveel spijkertjes ingeslagen, pa? Jij denkt toch niet dat we zoveel beiteltjes nodig zijn? Je weet maar nooit hoe het allemaal gaat, zei mijn vader op een filosofische toon.´
Na zijn overlijden maakte Jan een tweede beitelkast. De zaken gingen goed. Meijer senior had het goed ingeschat.
De monumentale boerderij is naamloos. Derk gaat ervan uit dat op deze plek de edele heerd Borgerweersterheem heeft gestaan. Sinds 1855 bestaat de boerderij in de huidige vorm. In de schuur bevinden zich nog hergebruikte eikenhouten gebinten. ´Vermoedelijk dateren die van 1500 of 1600. Dat wil ik nog laten onderzoeken.´
Maar het riet is dus splinternieuw. En wordt niet door golfplaten onttrokken aan het zicht. Derks enthousiasme is aandoenlijk. ´Ik ben gelukkig nog fit. Als ik wat krijg, gaat er een ander programma draaien. Maar al zou ik maar één, twee of drie jaar kunnen genieten van het nieuwe dak, dat zou al geweldig zijn.´
