Fietsers en andere passanten kunnen sinds dit voorjaar op het terras van Birgit Flüg (58) in Stitswerd terecht voor koffie, thee en taart. Dankzij de coronacrisis.
Haar bedrijf ´Birgit Flüg, kok aan huis´ kwam in maart nagenoeg stil te liggen door de coronamaatregelen. ´Ik kan niet stilzitten en moet dingen organiseren. En vooral ook mijn creativiteit kwijt. Dat kan bij taart maken. Ik vind het vreselijk om steeds dezelfde te maken. Daarom varieer ik, ook al komen sommige mensen voor een bepaald stukje taart terug en zijn ze teleurgesteld als ik die even niet heb. Er is zoveel lekkers!´
´Van mijn terras rondkomen is onmogelijk, dagelijks komen er tussen de tien en twintig mensen. Of ik ermee doorga? Geen idee.´
Haar Duitse tongval verraadt haar afkomst. Ze komt uit de buurt van de stad Hildesheim, ten zuidoosten van Hannover. Voor haar inmiddels ex-man kwam ze naar Nederland. Stitswerd is inmiddels 35 jaar haar woonplaats. Haar bedrijf bestaat 15 jaar en is vooral actief in de drie noordelijke provincies.
´Het liefst kook ik voor grote gezelschappen. Ik vind het veel moeilijker om voor bijvoorbeeld vier mensen te koken. Dan moet het voor die vier precies kloppen en perfect zijn. Maar ik ken ze niet en weet niet welke smaakvoorkeuren zij hebben. Bij grotere groepen is er meer keus en kun je iets anders pakken als een bepaald gerecht je niet toelacht.´
De voorbereidingen van de maaltijden vinden in het chalet achter haar huis plaats. Hier heeft ze een professionele keuken in gebouwd. Het afwerken gebeurt zoveel mogelijk ter plekke. Ze hanteert een minimumbedrag per opdracht van 450 euro.
Birgit probeert zoveel producten uit eigen regio te gebruiken, maar organisatorisch is dat lastig. Biologisch kookt ze alleen op verzoek. ´Helaas is niet iedereen bereid om de meerprijs te betalen.´
De coronamaatregelen zijn voor Birgit zeker niet zonder gevolgen. ´Nadat de regering de horeca sloot ben ik eerst tien dagen volledig in shock geweest. Ik had het gevoel dat ik in volle vaart tegen een blinde muur was gebotst. Ook omdat ik niets geloof van het coronaverhaal.´
´We zouden de maandag na de afkondiging pompoensoep voorkoken voor twee schepen die mee zouden doen aan Sail Amsterdam, in totaal voor 2500 mensen. Zulke werkzaamheden doe je in de koude maanden omdat het dan veel minder druk is door het ontbreken van bijvoorbeeld tuinfeesten. Uiteindelijk ging er niks meer door. In een normaal jaar heb ik drie parallelle feesten per weekend, waarbij een groep van zo´n tien koks meehelpt.´
´Deze maand komt alles weer een beetje op gang. Maar mensen zijn erg bang geworden en de groepen zijn klein.´
Drie weken later zijn de coronamaatregelen weer verscherpt en zijn annuleringen het gevolg. Van Birgit mag de situatie van voor maart snel terugkeren. ´Ik ben gek op organiseren, op grote groepen, op samenwerken in een groot team. Wederzijds inspireren en iets neerzetten, dat vind ik fijn om te doen.´
