Het afscheid voelt dubbel. Ze zal haar collega´s missen en het werk dat ze altijd met heel veel plezier gedaan heeft. ´Maar de zomer staat voortaan niet meer in het teken van zwembad, zwembad, zwembad. En naast mijn bed geen telefoon meer voor het geval er een storing is, dat is wel fijn.´
Hilde de Boer (65) neemt deze zaterdag (5 september) afscheid van zwembad De Marne in Leens. Na 31 jaar. ´Ik ben begonnen bij de kassa, daarna bij het bad gekomen en sinds enkele jaren mag ik mij manager noemen. Maar ik ben ook badjuf hoor die lesgeeft. Komend voorjaar is mijn pensioen officieel. Het nieuwe zwemseizoen is dan nog niet begonnen.´
Vreemd jaar om af te sluiten
Haar afsluitende jaar was anders dan alle andere. ´Het is een vreemd jaar om af te sluiten. Door corona wisten we niet of we in mei open konden. Dat was lastig, want je start niet in een of twee dagen een zwembad op. Daar komt veel bij kijken. Uiteindelijk zijn we vijf weken later opengegaan. Gelukkig zijn de coronamaatregelen in de loop der tijd versoepeld, de tijdblokken zijn bijvoorbeeld afgeschaft. De 1,5 meterregel zal nog wel even blijven.´
In haar beginjaren maakte Hilde tweemaal mee dat de grens van 50.000 bezoekers werd geslecht. ´Topjaren waren dat. Tegenwoordig komen we net boven de 25.000 bezoekers uit. Maar ik zie zeker toekomst van het zwembad. Dat heeft in Leens zeker bestaansrecht.´ In haar tijd werd het zwembad flink verbouwd, veranderde het diplomastelsel, maar ook de jeugd. ´De kinderen zijn een stuk vrijer vergeleken met vroeger.´
De bijna-pensionado zal ondanks haar afscheid nog geregeld in het bad te vinden zijn. Maar dan om baantjes te zwemmen. ´En als het echt druk wordt, sluit ik niet uit dat ik als vrijwilligster ga helpen.´
Marten, mijn man, zat ook in het complot
Thuis in Houwerzijl denkt Hilde zich niet te gaan vervelen. ´Ik wil mijn hobby weer oppakken. Schilderen in olieverf en ik wil weer meer doen met mijn breimachine.´
Haar afscheid gaat deze dag bepaald niet ongemerkt voorbij. In alle vroegte haalden haar zeven collega´s haar op de fiets op van huis. Hilde had een donkerbruin vermoeden dat er iets stond te gebeuren. ´Ik mocht pas naar mijn werk vertrekken als ik gebeld was. Marten, mijn man, zat ook in het complot. We zijn naar Leens gefietst. Bij de entree van het dorp stond een bakfiets klaar waar ik in moest zitten. Langs de weg voor het zwembad stonden de halfachtzwemmers mij op te wachten. Heel leuk.´
Voor de zwemmers staat koffie en gebak klaar. Hilde wordt overladen met bloemen en andere cadeaus. En dan heeft de klok nog maar net elf uur geslagen. Om vijf uur zit haar laatste werkdag erop. ´Volgens mij gebeurt er de komende uren nog van alles, maar ik mag niet weten wat.´