Nu nog dierenpension, straks alleen huize Veldzicht

Het aftellen is begonnen, over tweeënhalve maand is het gebeurd met dierenpension Veldzicht in Den Andel. Jan en Henny Stijfhoorn stoppen per 1 januari met het pension dat al 52 jaar bestaat. ´Puur vanwege onze leeftijd. Ik ben 69, Henny 68´, zegt Jan. ´We willen niet wachten tot we lopend achter een rollator de honden moeten uitlaten.´

´We zijn al jaren aan het afbouwen, zodat de overgang straks niet zo groot is. Sinds een jaar vertellen we onze klanten dat we ermee stoppen. De meeste vinden het jammer.´

Zolang het niet hoeft, willen we hier niet weg

´We gaan straks zeker niet achter de geraniums zitten. En we gaan evenmin verhuizen. We hebben het pension bewust niet verkocht. We zijn geestelijk nog niet rijp voor een bejaardenwoning. En moet je eens zien wat voor uitzicht we hier hebben over de landerijen. Kijk, Breede, Den Andel, Rasquert, Baflo. Zolang het niet hoeft, willen we hier niet weg.´

Jo en Lena Wiersma, de ouders van Henny, begonnen in 1967 met de opvang van honden en katten aan de Groenelaan, het onverharde weggetje langs de Andelstermaar. Zover buiten het dorp, bijna 300 meter, dat nooit over het pension is geklaagd. ´In 1993 zijn ze verhuisd naar een bejaardenwoning in het dorp en hebben wij het pension overgenomen. We hadden genoeg ervaring, we hielpen hen vaak mee en als ze op vakantie waren runden Jan en ik samen het dierenpension.´

De dierenliefhebbers hadden elk een baan. Jan werkte fulltime in de automaterialenhandel en Henny parttime bij verzorgingshuis Hippolytushoes in Middelstum. Een oppas werd ingeschakeld als ze tegelijkertijd moesten werken.

Geen poespas, geen flauwekul. We sluiten gewoon en dan is het over

´We hebben dit altijd met alle liefde gedaan, maar een pension beperkt je wel in je vrijheid. Er moet altijd iemand zijn. Onze vakantie was altijd buiten de zomervakantie, voor een dierenpension de drukste periode van het jaar.´

In de topjaren zat Veldzicht in de zomervakantie vol met veertig honden en twintig katten. Soms werden konijnen, cavia´s, parkieten, kanaries of papegaaien gebracht. En ook rond de jaarwisseling was het er vaak druk. ´Tegenwoordig krijgen veel huisdieren een tabletje tegen de vuurwerkangst, zodat ze thuis kunnen blijven.´

Met de klanten bouwden Jan en Henny een goede band op. Sommige families kwamen al bij Jo en Lena. Het afscheid eind dit jaar gaat geruisloos, als het aan beiden ligt. ´Geen poespas, geen flauwekul. We sluiten gewoon en dan is het over.´

Dan resten nog drie dieren in huize Veldzicht, de trouwe viervoeters Jelle en en Rachel, en de rode je-weet-wel-kater Tom.