Warkstee in Adorp bestaat nog altijd, dankzij Karel en Annet

Karel werkt zijn schilderij van Warkstee bij.

De roemruchte woon- en leefgemeenschap bestaat al lang niet meer, de naam Warkstee is nog intact. Karel en Annet Flanderijn kochten de boerderij aan de rand van Adorp met fantastisch zicht op de skyline van Groningen in 2004 en besloten de naam te handhaven.

Thea Kuiper, Pieter Huisman*, Evert Berends en Jaap Vrieling richtten in 1974 de woon- en werkgemeenschap op die op den duur een kringloopwinkel, architectencollectief en bouwbedrijf omvatte. Na dertig jaar kwam er een eind aan (De) Warkstee.

Er hebben op deze plek zoveel mensen gewoond!

De geschiedenis van de in 1890 gebouwde boerderij heeft Karels interesse. Op een website wil hij die uit de doeken doen. ´Er hebben op deze plek zoveel mensen gewoond! Daar wil ik me verder in verdiepen. Thea kan mij vast meer informatie geven. Wellicht zijn de namen van alle bewoners in een kunstwerk weer te geven.´

Dat Karel (65) creatief is blijkt uit een rondgang door de boerderij, die voorzien is van een enorme kelder en een originele bedstee. In de gang herinnert een vitrinekast vol oude fototoestellen aan de tijden dat hij bruids- en schoolfotograaf was. Later werkte hij als CAD-tekenaar (van onder meer stadsplattegronden) bij de gemeente Groningen.

Wielrennen/fietsen (´10.000 kilometer per jaar´) en schilderen zijn twee van zijn hobby´s. ´Ik volg een cursus bij Antje Sonnenschein. Mijn voorkeur gaat uit naar De Ploeg-stijl, dat expressieve spreekt mij aan.´ Op zijn ezel in het ´schilder- en muziekhok´ staat een schilderij van Warkstee, dat hij onder leiding van de kunstenares uit Wirdum heeft gemaakt.

In dezelfde ruimte staan gitaren en een drumstel. Karel speelt gitaar sinds zijn tienerjaren. ´Ik heb in bands gespeeld, in Plug en King Beez. Sinds kort komen twee kameraden, Luppo Strobos uit Usquert en Harm Veltrop uit Baflo, hier op de woensdagmiddag en spelen we samen. Gewoon voor de lol. Harm drumt, Luppo speelt de bas. We zoeken trouwens nog een toetsenist en gitarist.´

Als ik een pizza at, at ik de rechter helft op. Annet wees mij er dan op dat de linker helft nog op mijn bord lag

Karel verveelt zich niet, hoewel Annet en hij na twaalf jaar (´we waren weer toe aan wat privacy´) gestopt zijn met hun bed and breakfast. Mopperen is er al helemaal niet bij. Tien geleden zag zijn wereld er heel anders uit na een hersenbloeding.

´Ik ben halfzijdig verlamd geweest. In de loop der jaren ben ik gelukkig grotendeels hersteld. Het enige waar ik nu hinder van heb is hemianopsie. Aan beide ogen ben ik aan de linkerkant blind. Dat betekent dat ik niet mag autorijden en bij fietsen flink moet anticiperen. Fotograferen gaat niet meer zoals vroeger.´

Het voorhuis van Warkstee. Onder het huis zit een grote kelder. De familie Top, die de boerderij in de oorlogsjaren bewoonde, schuilde er bij bombardementen op de stad Groningen. Karel: ´Vanuit de raampjes in de kelder konden ze dat zien. Dat moet verschrikkelijk geweest zijn.´

De gezichtsveldbeperking leidde in de beginjaren tot bijzondere situaties, waar Karel nu zelf ook om kan lachen: ´Als ik een pizza at, at ik alleen de rechter helft op. Annet wees mij er dan op dat de linker helft nog op mijn bord lag. Eenzelfde ervaring had ik tijdens de revalidatie bij het schilderen. Dan dacht ik dat ik klaar was en vroeg mijn begeleider of ik geen zin had om de andere helft ook te doen.

* Enkele dagen na het gesprek overleed Pieter Huisman, een van de oprichters van De Warkstee, op 89-jarige leeftijd. De begrafenis was op zaterdag 23 maart. Karel: ´Pieter bracht na een warme herdenkingsviering in Ons Centrum in Winsum nog een laatste groet aan de Warkstee, waar we de vlag halfstok hadden gehangen. Pieter is vervolgens op het kerkhof in Adorp begraven.´

Foto: Karel Flanderijn