Blues van B.J. Hegen, bruinebonensoep en een swingende barman

Johanna van Andledon en B.J. hebben dikke pret. Ze kennen elkaar inmiddels goed. Het is zijn vierde optreden daar.

B.J. Hegen, veertig jaar geleden gaf hij al dampende bluesconcerten. Zondag trapt hij met zijn band de tweede helft van het jaarprogramma af van Cultuurerf Andledon in Den Andel. Wat heeft die man er nog een plezier in!

´Toen we Baflo passeerden zei ik tegen de jongens: vroeger heb ik hier wel gespeeld.´ Klopt, bij jeugdsoos Eagle, toen nog gehuisvest in een oude boerderij, was B.J. begin jaren tachtig geregeld te beluisteren. Inmiddels telt de muzikant/kunstenaar uit Annen 76 lentes, maar de liefde voor de oorspronkelijke blues is onveranderd groot.

´We spelen de muziek nu totaal anders. Zwoeler en rustiger is het geworden. Het is niet minder, misschien wel beter´, zegt de charmante B.J, de afkorting van zijn volledige naam Berend Jan. ´Ik word mijn hele leven al B.J. genoemd, weet zelfs niet eens of er een streepje tussen mijn namen moet. Vroeger hebben we ook in het buitenland gespeeld en daar is B.J. Hegen Blues Band een lekker klinkende naam.´

De B.J. Hegen Blues Band op het podium van Andledon: (vanaf links) B.J. Hegen (zang, gitaar en bluesharp), Hank van der Veen (drums), Frans Többen (bas) en Jan Warntjes (piano).

Het bar- en bedieningswerk in combinatie met luisteren naar de blues is overduidelijk geen straf voor Jan

Johanna Davids en Erik Gritter begonnen zes jaar geleden met Cultuurerf Andledon. Johanna: ´Het hele jaar zijn er activiteiten, die ik organiseer en in goede banen leid met de hulp van twaalf vrijwilligers. Erik is van beroep universitair docent, maar op het erf de huisdichter, geluidsman en klusser.´

De belangstelling valt zondag niet tegen, ziet zij tot haar grote genoegen. Voordat Jan van Weerden arriveert, is het al druk rond zijn bar. Het bar- en bedieningswerk in combinatie met luisteren naar de bluesband is overduidelijk geen straf voor Jan. Swingend begeeft hij zich geregeld door de zaal en zelfs op het podium als de muzikanten hun natje krijgen.

Drie setjes spelen de mannen uit Drenthe. Het publiek: geen jongeren, veel vijftigers, zestigers en zeventigers. Voordat de band het eerste nummer inzet, kijkt B.J. rond of er mensen in de zaal ouder zijn dan hem. ´Maar ik ben niet de oudste´, zegt hij, wijzend naar pianist Jan Warntjes, ook van bouwjaar 1942. Hank van der Veen is met zijn 45 jaar de jongeling tussen de krasse knarren op het podium. Misschien is de drummer zelfs wel de jongste in de zaal!

Johanna meldt tussen de bedrijven door dat de bruinebonensoep klaar is

De sfeer is ongedwongen, B.J. leidt vrijwel elk nummer in met een praatje, vaak een anekdote. Tussen de bedrijven door meldt Johanna dat de bruinebonensoep klaar is. Na de tweede set lijkt het alsof de muzikanten definitief zijn gestopt. De vrouw des huizes, die de artiesten altijd na afloop afkondigt, vraagt voor de zekerheid: ´Is´t oflopen?´ Nee, verzekert B.J., ze komen na de pauze terug.

Een grappig foutje maken ze halverwege het optreden. B.J. na afloop: ´De heren hadden zonder overleg de speellijst veranderd. Ik zette een ander nummer in. Gelukkig spelen we blues en was het beginakkoord gelijk, zodat we snel weer op één lijn zaten.´

En ook B.J. en barman Jan zijn maatjes.