Na de droge zomer en herfst laten de mollen zich langzamerhand weer zien. Mollenvanger Henk Franssens uit Bedum kan aan de bak.
Deze middag loopt de 65-jarige oud-veehouder de vallen af op het land van Peter Kruizenga in Rasquert. ´Twee weken geleden vroeg Peter of ik hem wilde helpen want hij kreeg steeds meer last van mollen. Dit is de tweede keer dat ik kom controleren. Elf heb ik hier inmiddels gevangen.´
Voor hem is het een hobby. ´Ik ben vooral actief op landerijen bij Ellerhuizen. Peter help ik en even verderop de familie Bregman. Zo´n 35 jaar geleden heb ik een cursus mollen vangen gevolgd. Ik vind het prettig om buiten bezig te zijn.´
Ter geruststelling: de laatste mol vang je toch nooit
En de buitenlucht is niet ongewoon voor hem. ´Ik ben 35 jaar veehouder geweest in Den Ham. Tien jaar geleden heb ik een stapje teruggedaan en acht jaar geleden ben ik in Bedum gaan wonen, waar mijn vriendin vandaan komt. Een neef runt nu het bedrijf. Af en toe help ik nog een handje mee. Het is twintig minuutjes rijden. Was ik er blijven wonen, dan zou ik elke dag nog aan het werk zijn.´
De mollenoverlast is volgens Henk vergelijkbaar met andere jaren. In de zomer was het buitengewoon rustig. De dieren leefden vanwege de droogte diep onder de grond.
Henk knielt bij een val en haalt een dode mol omhoog. ´Het zijn prachtige beestjes, het is jammer dat ze overlast veroorzaken. Je moet zo´n perceel als mollenvanger echt bijhouden, anders wordt het probleem voor de boer alleen maar groter. En ter geruststelling: de laatste mol vang je toch nooit.´