ZOUTKAMP It´s a beautiful day, the sun is shining zingt Judith de Bruijn zondagochtend tegen half elf in de buitenhaven van Zoutkamp. De zeilklipper Nova Cura begint aan de laatste tocht van dit jaar, na een zomerseizoen als varend vakantiehuis. Bestemming is de Oosterhaven in Groningen.
Het is prachtig weer, de zon schijnt en er staat een licht briesje. Later op de dag krijgt de bewolking steeds meer de overhand en wordt het frisser. Maar niets te klagen op de laatste septemberdag. ´t Kon minder.
Klippereigenaren Judith en Paul Wijk hebben drie vrienden uitgenodigd voor de seizoensafsluiting. De westerlingen Onno Stevens en Yolanda Ros en de Overijsselse Annette Wessels zijn een dag eerder in Leeuwarden aan boord gestapt.
Ze zijn aangenaam verrast door de schoonheid van het Groninger landschap. Judith als we Electra naderen: ´Dit is toch mooi hé´. ´Dit is machtig mooi´, reageert Annette. ´Groningen spreekt mij meer aan dan Friesland. Je ziet meer bosjes en de grote landbouwschuren ontbreken hier gelukkig. Tenminste, tot nu toe. En wat zijn die kleine windmolens leuk!´
Of we niet een stukje kunnen zeilen. Die vraag krijgt Paul deze dag meerdere keren te horen. Geen denken aan. Te weinig zeilervaring aan boord. ´In het handboek Waddenzee staat dat je het eerste jaar niet moet stunten. Je moet het schip eerst leren kennen. Dat geldt ook voor het Reitdiep.´
Het in 1905 gebouwde schip is sinds april eigendom van Paul en Judith. Hij woont op de boot, zij in de zomermaanden ook, maar is daarnaast actief als dagvoorzitter van congressen en evenementen.
Het eerste seizoen is naar wens verlopen. Paul en Judith (reisbegeleidster, kok en reder) zijn tevreden. Paul: ´Zeker midweeks hadden we een goede bezetting, vooral groepen senioren. We gaan volgend jaar zeker door. We bekijken het per jaar. En anders verkoop je toch gewoon de boot´, refereert-ie aan een oude reclame van een kredietverzekeraar.
´Het zijn eigenlijk vertragingstripjes, waarbij we laten zien hoe mooi het gebied is. Daarbij hebben we onze eigen markt moeten ontwikkelen. We bedenken zelf de reizen die we willen maken en zoeken daar partners bij voor de boekingen. Zo kun je zaken blijven doen op je eigen manier. Anders ben je al snel een soort vrachtwagenchauffeur die volgens een strak schema werkt.´
670 afleveringen gepresenteerd van Get the Picture
Judith: ´We hebben gevaren en gezeild over het Wad, naar Schiermonnikoog en Ameland. De vaar-wandeltochten waren een goede greep. Dat gold ook voor de tochten naar Leeuwarden, dit jaar de Culturele Hoofdstad van Europa. Dit was een echt leer- en experimenteerjaar voor ons. En we hebben veel geleerd.´
Oudere lezers klinkt de naam Judith de Bruijn misschien bekend in de oren. Zij presenteerde in de jaren negentig op tv onder meer het spelletje Get the Picture en het kinderprogramma De Droomshow.
´Dat is lang geleden, ik word er nauwelijks meer aan herinnerd. En als het gebeurt, is het vaak door volwassenen die als kind De Droomshow hebben gezien.´
´Van Get the Picture heb ik 670 afleveringen gepresenteerd. Toen wilde mijn nieuwe baas mijn contract niet verlengen. Maar ik moet zeggen: ik had er ook wel genoeg van.´
´Tegenwoordig doe ik veel webinars, een studio-uitzending voor bedrijven en organisaties live op internet. Daarmee ben ik een beetje teruggegaan naar het oude vak, zonder de toestanden dat iets maar een minuut mag duren omdat het anders niet interessant genoeg zou zijn voor de kijkers.´
Inmiddels zijn we Roodehaan gepasseerd. We volgen het kronkelige Reitdiep, in Garnwerd is de stop voor de middaglunch.
Daar is het smoordruk vanwege de Tocht om de Noord. Voor de inmiddels geopende brug staan drommen wandelaars te wachten. Een flink aantal smartphones komt tevoorschijn, de Nova Cura is fotogeniek.
Als het schip eenmaal langs de kant ligt, hijst Paul de vlag met het gemeentewapen van Groningen. ´Speciaal laten maken omdat ik tot volgend voorjaar in de stad lig. Bij mijn weten is dit de eerste vlag met het gemeentewapen.´
De lunch wordt gevolgd door een wandeling door Garnwerd, waar vooral Annette geen genoeg kan krijgen van de smalle straatjes en galerie De Weergang. Da´s geen wonder, ze is zelf beeldend kunstenaar.
Het lijkt haar wel wat om op de Nova Cura een meerdaagse tocht te organiseren voor kunstschilders. Met Judith bespreekt ze de mogelijkheden. Ze nemen alvast een promotiefilmpje op als Garnwerd alweer kilometers achter ons ligt. Komt de ervaring van Judith mooi bij van pas.
Het wordt nog even spannend of de Zernikebrug in Groningen op tijd gehaald wordt. Om vier uur is de laatste opening. Paul: ´Al die regeltjes zijn maar lastig. We leven in een 24 uurseconomie, maar de brug wordt zondags na vier uur niet meer bediend.´
Toch haalt hij het ruimschoots. De brugwachterspost Lauwersoog meldt dat de sluis bij Dorkwerd al is klaargezet voor Paul. En maakt de schipper erop attent dat er al een roeiboot met vijf personen ligt te wachten. Scheelt mooi tijd. Even na zessen bereikt de Nova Cura de Oosterhaven.
De schipper hoeft de komende tijd niet stil te zitten. Een schip vergt onderhoud en daar is hij wel even zoet mee. Tot het voorjaar doet de Nova Cura dienst als hotelschip. En is, als het aan Paul ligt, te bewonderen op WinterWelvaart, de sfeervolle kerstmanifestatie in de stad. Iets waar je trots op bent, wil je graag aan anderen laten zien.
Eén gedachte over “Over het Reitdiep naar Stad op een mooie nazomerdag”
Reacties zijn gesloten.