Wonen op een paradijselijke plek, in een 400 jaar oude herberg

Roald en Janneke willen na de aanpak van de voorkant van het huis het uithangbord weer op zijn plek hangen.

Positieve geluiden horen Roald en Janneke van der Heide-van den Berg vooral.  De Warffumers bewonen sinds begin 2016 de 400 jaar oude herberg ´Rust een weinig´. Het pand verpauperde, tot verdriet van veel dorpsgenoten. De eerste twee jaar van renovatie zit erop. ´Nog twee jaar te gaan, hopen we.´

Het karakteristieke pand aan het water tussen Warffum en Onderdendam was dringend aan onderhoud toe toen de beide 43-jarigen het kochten. ´Sinds 1960 was het in het bezit van de familie Ronda. In de jaren zestig en zeventig is het gerestaureerd. De laatste tien jaar was er weinig meer aan gebeurd.´

Het gezin heeft negen schapen en een ram, zes kippen en een haan,  een hond, een poes en een hamster.

´We kenden dit plekje. Janneke komt uit Warffum, ik heb er vanaf mijn achtste gewoond. Toen we verkering hadden, hebben we weleens met een bootje hier een nachtje vlakbij gelegen, omdat we dit zo´n mooie plek vinden.´

Janneke: ´Het pand heeft circa tien jaar te koop gestaan. Niemand durfde het aan, er moest te veel aan gebeuren. Er waren voor ons al 65 kijkers geweest. Vooral mensen die droomden en uiteindelijk niet over de brug kwamen. De zoon van Ronda die toen in het huis woonde, was dan ook eerst wat afwijzend toen wij spontaan een bezoekje brachten. Maar nadat we vertelden dat we ons huis op Texel verkocht hadden, liet hij ons binnen.´

Het kwam tot een koop, na een lange weg langs banken voor een hypotheek. Ook zij durfden het niet aan, bijna moedeloos werden de potentiële kopers ervan. Uiteindelijk ging een landelijke bank met de Van der Heides in zee.

Saartje verwelkomt de bezoekers.

Het rijksmonument ligt aan een drukke weg. Janneke: ´Doordeweeks hebben we daar geen last van. Meer overlast veroorzaken in het weekend motoren en wielrenners. Die laatsten schreeuwen vaak. Maar het is heel simpel: als de weg er niet gelegen had, dan was het voor ons te duur geweest en hadden hier nu niet gewoond.´

Janneke is huisvrouw, verantwoordelijk voor het schilderwerk en moestuinder. De ouderwetse wel- en regenput komen goed van pas bij het tuinieren. De bouwklussen komen voor rekening van haar man, die bij het UMCG werkt als klinisch-fysisch medewerker.

Liefst 2,5 kuub mos hebben wij van de pannen afgekrabd

Roald: ´We werken van boven naar beneden en van buiten naar binnen. We zijn begonnen met het schoonmaken van het pannendak. Liefst 2,5 kuub mos hebben wij eraf gekrabd. Janneke heeft de 850 pannen stuk voor stuk met de hand schoongemaakt. In sommige zitten duimafdrukken, ze zijn allemaal handgemaakt.´

Janneke: ´Voor het schoonmaken gebruikte ik water uit de Warffumermaar. Dat was geen goed idee, want de pannen kwamen onder de algen te zitten toen ze weer op het dak lagen. De strenge vorst dit voorjaar loste dat probleem gelukkig op.´

Mitch voorziet het dak van nieuw riet. Foto: Janneke

Daarna kwam rietdekker Mitch de Heus uit Usquert in actie. In zes week tijd verving de vakman het rieten dak. Roald heeft ondertussen allerlei klussen buitenom en in huis gedaan. De muur aan de voorkant is de volgende tijdrovende bezigheid. Die is nog origineel, met leem. Het is een steensmuur. Als je er een steen uithaalt, kijk je de kamer in. Alles zit ook schots en scheef. Kijk maar naar de kozijnen. Maar dat is niet erg. Schaif stait laif

De schouw verkeert deels in originele staat. Foto: Janneke

´Zodra de muur is aangepakt, hangen we het uithangbord van de herberg weer  op. Het is er afgereden door een vrachtwagen. Vooral Warffumers vragen ons geregeld of en wanneer het bord terugkomt.´

Het huis is gebouwd voor mensen met een lengte van maximaal 1,65 meter. ´Je moet steeds oppassen voor je hoofd. Daar raak je gelukkig aan gewend´, zegt Roald.

Een bijzonderheid is de (schuil)kelder in huis, gebouwd door de familie Ronda. ´Daarin kon het gezin schuilen in oorlogstijd. Je kon er slapen en er was een luchtschacht.´

De gaskachels zijn verwijderd, Roald heeft een cv-pelletkachel geïnstalleerd. De afgelopen winter trokken de tijdelijk geplaatste radiatoren het niet en dat merkte vooral Janneke. ´Toen het rond 1 maart zo hard vroor, zat ik overdag onder de dekens en met een muts op in huis. De oostenwind voelde je door de muur heen. Het werd binnen niet warmer dan 10, 11 graden. Dat was zeker geen pretje. Toch heb ik geen seconde spijt van de koop gehad.´

De vroegere keuken. Foto: Janneke

´Ik ook niet´, valt Roald haar bij. ´Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn, maar zeker de moeite waard. We zouden niet graag terug willen naar onze vorige huis. Moet je hier de omgeving eens zien. Wat een vrijheid.´

Of hun zoons Sven (19), Brunn (16) en Storm (13) die mening ook toegedaan zijn, komen we niet te weten. Het is vakantietijd en als we tegen een uur of elf afscheid nemen, liggen de drie nog op één oor…

De voormalige herberg Rust een weinig. Op de achtergrond Bieuwketil.