Dirk Dijkema mist het sleutelen in zijn garage, elke dag weer

Dirk weet precies waar alles ligt. ´Het zit allemaal in mijn hoofd.´

Wat spijt het hem dat-ie niet gewoon elke dag in zijn garagebedrijf bezig kan zijn. Zoals in de afgelopen 67 jaar. Longproblemen dwingen de 81-jarige garagehouder Dirk (Dik) Dijkema tot rustig aan doen. ´Dit doet heel veel pijn. Hier heb ik mijn hele leven gewerkt.´

Woensdagmorgen scharrelt hij rond in zijn bedrijf aan de Wierdaweg in Winsum, zoals hij heel af en toe nog doet. Maar nu niet in de gebruikelijke overall.

´Ik was altijd het zorgenkind van pa en ma´, vertelt hij. ´In 1940 ben ik geopereerd en leef sindsdien op één long. Dat was nooit een probleem, maar de laatste jaren en zeker de laatste maanden wel.´

Ik heb het altijd met verschrikkelijk veel plezier gedaan

De kleuterschool miste Dirk door zijn gezondheid. In de oorlogsjaren zat hij op de lagere school. Na één jaar ambachtsschool ging hij in 1950 aan de slag bij zijn vader. In 1930 was Evert, zijn vader, het bedrijf begonnen. ´Op een bepaald moment had hij wel twaalf, dertien mensen in dienst. Eind 1964 overleed mijn vader en ging ik in mijn eentje verder. Ik heb het altijd met verschrikkelijk veel plezier gedaan.´

Personeel heeft de Winsumer nooit gehad vanwege de administratieve rompslomp. Wel leerde hij af en toe stagiaires de kneepjes van het vak.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is IMG_20180718_102448434_HDR-1024x768.jpg
Garage Dijkema.

Bert Hamer komt erbij staan. Hij onderhoudt in de garage een aantal Saabs, waardoor er geregeld nog bedrijvigheid is. Bert: ´Stagiaires die ik later sprak, zeiden dat ze in de maanden bij hem meer hadden geleerd dan in hun hele schooltijd. Dirk is een vakman, weet alles.´

Dirk: ´Iedereen ging na een stage weg met een portemonnee vol kennis. Af en toe komen ze zelfs nog even langs.´

Apk-keurmeesters die een keer voor een herkeuring van een auto in Winsum waren, keken hun ogen uit. ´Ze vonden het geweldig, ze zagen het als een museum. ´s Middags zijn ze teruggekeerd, hadden nog een herkeurinkje geregeld. Puur om hier rond te kunnen kijken.´

Dorus (Tom Manders), populair in de jaren zestig, bevindt zich verrassend genoeg op zolder.

Bert geeft een korte rondleiding op de verdieping, waar zich het kantoor en magazijn bevinden. ´Dirk heeft hier werkelijk alles, ook ik doe vaak een beroep op hem voor onderdelen. Er ligt zelfs een apparaat waarmee je een band kunnen leggen om een houten velg van een T-Ford. Tandarts Ids van der Honing kwam hier een keer voor een leeg olieblikje voor zijn oude Citroën. Dirk naar boven. Na een half uur scharrelen kwam hij naar beneden met het originele blikje. Dat is toch geweldig!´

Ik kwam hier een keer midden in de nacht, lag Dirk te pitten achter het stuur

Toen Bert aan hem vroeg of hij gebruik van zijn ruimte mocht maken, was dat geen probleem. ´Dirk is iedereen ter wille. Ga je gang maar, zei hij.´

Dat is misschien ook wel de reden dat hij altijd alleen maar onderhoud aan auto´s heeft gedaan, naast het beheer van de wasserette die sinds 1985 naast de garage staat. ´Als ik auto´s verkoop, dan moet er geld bij. Heb ik in het begin twee of drie keer gedaan. Mankeert er iets aan, dan krijg je direct chagrijnige mensen. Dat is niks voor mij. Ik wil kwaliteit leveren. En dat is wel gelukt. Ik had zo´n honderd vaste klanten en die kwamen altijd terug. Dan doe je je werk goed, denk ik.´

Bij het bedrijf brandde bijna altijd licht. ´s Morgens om acht uur begonnen de activiteiten en pas ´s avonds laat en soms zelfs ´s nachts ging de deur op slot. ´Ik ben een man die moet sleutelen. Niksdoen ligt me niet.´ Bert: ´Ik kwam hier een keer midden in de nacht, lag Dirk te pitten achter het stuur van een auto.´

Dit is zijn lust en zijn leven. Een ander zoekt het bij wijze van spreken in de drank

Sinds februari komt de garagehouder bijna zijn huis niet meer uit en is hij te vaak aangewezen op de zuurstoftank. ´Het is een en al misère, ben vier keer onderuitgegaan, thuis en in de garage. Dat is niet best.´

Evert maakte kortgeleden deze karakteristieke foto van zijn vader. Die repareert hier de kilometerteller van de MG van René Aalbers, zijn voormalige longarts. De twee hebben een bijzondere band. Aalbers is de vraagbaak voor Dirk op het gebied van gezondheid, andersom is de garagehouder dat als het om autotechniek gaat.

Trijn (75) drukte haar man tien jaar geleden al op het hart om te stoppen. ´Ik wilde graag samen nog leuke dingen doen. We hebben vier kinderen en zes kleinkinderen. Het was praten tegen dovemansoren. De garage is gewoon zijn ding. Vroeger reed hij in het weekend ook nog taxi en draaide hij mee op het tankstation van zijn broer. Maar weet je, ik vind het niet erg. Dit is zijn lust en zijn leven. Een ander zoekt het bij wijze van spreken in de drank.´

De garage is altijd een hangplek voor ouderen geweest. Elke dag stond er vast groepje. Bij mooi weer buiten, bij regen of kou binnen. Dirk: ´Dat was bij pa ook al zo. Door hen bleef ik op de hoogte van het nieuws in Winsum.´

Bert: ´Het mooie is dat hij onverstoorbaar aan zijn auto´s bleef sleutelen. Al stonden en zaten er tien man omheen. Datzelfde gebeurde op zijn kantoor. Zij kletsten over van alles en Dirk werkte rustig zijn administratie bij.´

Dirk: ´Ik had het altijd veel te druk om mee te doen.´

Even onder de motorkap kijken.