Nieuwtjes en verhalen vliegen elke zomeravond over tafel bij de brug in Wehe-den Hoorn

Vanaf links: Jan Buwalda, Mans Mulder, Gerrit Raangs, Jan Leegstra, Jan Martini, Frits Weber en Heinko Huinder (staand).

Vrijwel elke zomeravond is het druk bij de Scholtenstil in Wehe-den Hoorn. Voor oudere mannen is het een ontmoetingsplek, al sinds eind jaren negentig.

Ze vertellen er verhalen van vroeger. Nieuwtjes uit het dorp komen uitgebreid aan de orde, maar ook wat er elders gebeurt blijft niet onbesproken. Gronings is de voertaal. De mannen maken een hoop lol en lachen wat af.

´We raken nooit uitgepraat´, zeggen ze. ´Over voetbal hebben we het ook. We zijn allemaal bondscoach.´

Frits Weber is met 87 jaar de oudste. Hij is deze avond in gezelschap van Heinko Huinder (73), Jan Buwalda (78), Mans Mulder (84), Gerrit Raangs (82), Jan Leegstra (78) en Jan Martini (72).

De meesten wonen in Wehe-den Hoorn. Frits en Mans zijn als enige geboren in het dubbeldorp. Mans is kortgeleden verhuisd naar Eenrum. Jan Martini woont in buurdorp Leens. Gerrit heeft de verste reis moeten maken: hij komt uit Hornhuizen.

Piet (rechts) heeft de plek van Heinko ingenomen. Mans vertrekt in zijn scootmobiel naar huis.

Gerrit is een trouw bezoeker. De contacten en gezelligheid doen hem goed. Zijn markante neef Herman Raangs (de diervoederhandelaar die in februari 2023 overleed) maakte hem ooit enthousiast voor het leugenbankje.

De bushalte is helaas weggehaald. Daar konden ze schuilen als het regende. Gelukkig woont Frits een paar huizen verderop. ´We stonden laatst met zijn allen bij mij in de schuur toen een plensbui overtrok.´

Frits ziet vanuit huis of er mannen naar de Scholtenstil gaan. ´We spreken nooit af. Als niemand voorbijkomt, ga ik niet.´

De tafel is voorzien van een naamplaatje. Een eerbetoon aan Sjon Bloem, de vaste bezoeker die in 2013 overleed. t Komt wel goud, was zijn vaste uitdrukking. Ze zijn het erover eens: Sjon was bijzonder geliefd. Het blijft waarschijnlijk bij dit ene naamplaatje. ´Anders is de plank snel vol.´

Meestal zitten ze er een uur tot anderhalf uur. Heinko heeft trek in koffie en is de eerste die deze avond naar huis gaat. Hij wil nog iets kwijt over zijn bijzondere naam: ´Mijn opa is vernoemd naar een oom en tante van hem die geen kinderen hadden. Hij heette Hein, zij Koba.´

´Kijk eens wie we daar hebben´, klinkt het. Heinko is nog niet vertrokken of Piet Smit uit Warfhuizen meldt zich. Hij is met zijn 68 direct de benjamin van het gezelschap. ´De jongste en lelijkste´, grappen ze.

Piet lacht hard met de anderen mee. Je moet tegen een stootje kunnen als je naar de brug gaat.