Jan & Manna stoppen: ‘We hebben zoveel mooie herinneringen liggen op dit stukje grond. Niet te geloven!’

Jan & Manna, geflankeerd door de gasten Jans & Tina (links) en Harm & Zina.

Minicamping De Maar in Baflo houdt op te bestaan. Jan en Manna Wit stoppen na 18 seizoenen. Prachtige jaren, zeggen ze. Jan: ´We hebben zoveel mooie herinneringen liggen op dit stukje grond. Niet te geloven!´

Per 1 september is het zover, de seizoensluiting was altijd op 1 oktober. ´We willen graag zelf nog weg. Door een maand eerder te sluiten, kunnen we nog een fietsvakantie in Denemarken houden.´

Er lopen straks weer kipjes op het erf

Reden om te stoppen is hun leeftijd. ´Na een lange periode van wikken en wegen hebben we de knoop doorgehakt. Jan wordt dit jaar 75,  tijd om echt met  pensioen te gaan. We willen zomers zelf wat meer gaan recreëren. We fietsen graag en hebben een bootje. Ons moestuintje breiden we uit en er lopen straks weer kipjes op het erf.´

´De zomers stonden altijd in het teken van de gasten. We hebben veel mooie mensen ontmoet en genoten van hun verhalen. Dat is het voordeel van een kleine camping. Er zijn mooie vriendschappen en blijvende contacten  door ontstaan.´

Zes plekken voor caravans, tenten en campers heeft de minicamping langs het Kanaal Mensingeweer-Baflo. Twee daarvan worden deze julidag ingenomen door stellen uit Drenthe: Zina Hessels en Harm Tiemens uit Havelte, en Jans en Tina Katuin uit Emmer-Compascuum. Vaste gasten die het jammer vinden dat Jan en Manna stoppen. ´De omgeving is super, je kunt hier prachtig fietsen. En de camping is top, zó netjes!´, zegt Zina.

Jans: ´Het zou verboden moeten worden dat campinghouders zomaar stoppen… Nee hoor, we hebben er alle begrip voor. Maar we zullen op zoek moeten naar een andere camping waar je ook kunt vissen.´

SVR-camping De Maar ligt aan het water.

De eerste kennismaking met Harm herinnert Jans zich nog heel goed. ´Hij was zo aan het klooien met de voortent dat ik hem maar heb geholpen. Een campinggast uit Rotterdam vroeg of we elkaar al lang kenden. Ja, zeiden wij, een kwartier.´
Harm: ´We hadden niet eerder meegemaakt dat een campinggast zo vriendelijk was om ons te helpen.´

Het leek er enkele weken geleden niet op dat Zina en Harm in Baflo hun vakantie zouden vieren. Harm lag in het ziekenhuis. Zina: ´Het zag er niet goed uit. Ik appte Jan en Manna dat we dit jaar zeer waarschijnlijk niet konden komen. Ze boden spontaan aan om ons op te halen en terug te brengen.´

Het emotioneert haar nog. ´Bijzonder toch? Welke campingeigenaar biedt die service? Gelukkig bleek het niet nodig, Harm is goed hersteld. We maken alweer lange fietstochten.´

Sommige gasten voegen prachtige kunstwerkjes bij hun (positieve) verhaal in het gastenboek. ´Blijvende herinneringen aan een prachtige periode´, aldus Jan en Manna.

Verkoop van de camping hebben Jan en Manna nooit overwogen. ´We willen hier graag blijven wonen. Bovendien kun je van zo´n bescheiden camping niet leven. Je moet er een baan naast hebben.´

Ze stoppen wel na twee ontzettend drukke jaren. ´In de twee coronajaren was het volle bak. We hebben veel mensen doorverwezen naar collega´s. Nu draaien we weer een normaal seizoen. Mensen die voor corona naar het buitenland gingen, hebben de draad weer opgepakt.´

Of ze de camping gaan missen. ´Zeker! Het zal volgend voorjaar even wennen zijn.  Aan de andere kant zijn we blij dat we activiteiten kunnen ondernemen die nooit mogelijk waren omdat we er voor de gasten wilden zijn.´

Eerder verscheen op mijnhogeland.nl:
Seizoen zit er bijna op voor campinghouders Jan & Manna
mijnhogeland.nl/2019/09/29/m

Jan en Manna met de poezen Sjoerd en Berend in september 2019.