Martinus en Linda op pad met een bitch en de ideale gezinshond

Linda met Iva, Martinus met Raisa.

Het is een van de somberste dagen van de afgelopen weken. Gelukkig lijdt het gemoed van de Eenrumers Martinus (51) en Linda Faber (44) er niet onder.

Ze maken in de motregen een flinke ronde met hun Mechelse herders. Zo vullen Martinus (plaatsvervangend winkelmanager bij Praxis in Kollum) en Linda (verzorgende bij De Twaalf Hoven in Winsum) een deel van hun vrije dinsdag in.

Raisa en Iva zijn twee totaal verschillende honden, vertelt Linda. ´Raisa is bijna 10 jaar en de ideale gezinshond. Iva is het 4-jarige nichtje van Raisa en lijkt een beetje op haar vrouwtje: ze is een beetje bitchy.´ (Martinus: ´Ja, in dames moet wel een beetje pit zitten´).

´Iva snapt ondanks aanhoudend oefenen en trainen niet zoveel van het sociale leven. Ze zal gaan grommen als je haar nu zou aaien. Ze komt uit een nest van achttien pups, ze moest haar plekje veroveren. En er zit een werklijn achter. De fokker hoopt bij een nest op zoveel mogelijk geschikte werkhonden. Mechelse herders zijn behendig, snel en zeer intelligent. Daarom gebruikt de politie ze ook.´

´Raisa kan alle feestjes aan in huis, Iva trekt zich het liefst terug in de gang als het haar te veel wordt. Soms doen we haar dan in de bench. Buitenshuis zijn er nooit incidenten geweest met het duo. Maar we hebben weleens getwijfeld of we Iva moesten houden, zeker toen onze dochters Anouk en Manon jonger waren. Ze zijn nu 14 en Iva luistert naar hen. Ja, Iva doet het steeds beter.´

´Elke ochtend als Anouk en Manon naar school gaan begeleidt Iva ze naar het fietsenschuurtje. Vervolgens rent ze in huis naar het raam om ze te zien wegfietsen.´

En ook bijzonder: door de voetbalvereniging Eenrum afgedankte ballen zijn voor Iva. Die speelt ermee tot er vrijwel niks meer van over is.

Een erg goede band hebben beide honden met Rieks Bolt, de vader van Linda. ´Mijn vader loopt geregeld vele kilometers met ze door het Hogeland.´

Raisa beleefde toen ze zeven maanden oud was een hachelijk avontuur. Het leverde haar bij de Dierenkliniek Winsum de titel Dier van de Maand op. ´Onze dochters waren aan het kleuren en lieten per ongeluk de puntenslijper vallen. Raisa slikte die in. Bij het braken kwam alles eruit, behalve het mesje. Met drie dierenartsen en vier assistenten zijn ze zes, zeven uur bezig geweest met haar.´

´Om elf uur ´s avonds nam een veearts nog een kijkje op de praktijk. Een van de assistenten kwam op het idee om de magneet die de veearts voor koeien gebruikt in Raisa´s keel te leggen. Binnen een paar seconden vloog het mesje erop. Gelukkig heeft Raisa niets aan het avontuur overgehouden, behalve dan de titel Dier van de Maand.´