Het verborgen pareltje van Syb en Jeannet in Molenrij

´Eigenlijk is het een verborgen parel. Mensen uit de omgeving die hier voor het eerst komen, reageren vaak verbaasd. Dat het hier zó mooi is, wisten ze niet.´

Syb en Jeannet Velink runnen bij het haventje van Molenrij De Horizon, slapen in hutten. Behalve acht hutten is er een minicamping met maximaal acht standplaatsen. Die is nu gesloten, het veld is te nat. De hutten zijn het hele jaar te boeken.

´Ze zijn van half februari tot november zo goed als volgeboekt. Maar daarna loopt het gewoon door. We zijn het hele jaar open, want ook ´s winters is het prachtig op het Hogeland. Met oud en nieuw zitten we bijvoorbeeld al vol en voor de jaarwisseling van 2022-2023 zijn de eerste reserveringen binnen.´

Syb en Jeannet hebben De Horizon uitgebreid met een dierenweide. Er lopen twee nandoes (Nan en Do), twee bokjes (Joost en Fedde), kippen en konijnen. Sommige gasten gaan uit wandelen met de bokjes. Op de foto is het dik aan tussen Joost en Jeannet.

Syb (55) en Jeannet (47) wonen op het terrein, evenals de eigenaren Sjaak en Anneke de Hoop die De Horizon twintig jaar runden en drie jaar geleden het stokje doorgaven. Syb werkt naast De Horizon parttime bij zorginstelling Ik & Zorg in Oldenzijl.

Het hele jaar open, dat betekent nooit vrij! ´Ja´, zegt Jeannet, ´maar dat geeft niet. Wat moeten we met vrij? We zijn geen vakantiemensen, hooguit ga ik zelf maximaal een week weg met onze jongste zoon. Syb en de anderen blijven het liefst thuis.´

´Dit is een manier van leven. Als je hiervoor kiest, moet je met mensen kunnen omgaan en ertegen kunnen dat de deurbel één, twee, drie keer per dag gaat. Zelfs als je minder goed gehumeurd bent sta je de gasten met een lach te woord om ervoor te zorgen dat zij een leuke vakantie en veel plezier hebben.´

Toch bijzonder, anderen een mooie vakantie bieden en er zelf een hekel aan hebben. ´Op mijn aandringen zijn we een keer met het hele gezin naar de bergen geweest. Het was een verschrikking, alles zat tegen. We kregen autopech, het was snikheet en twee van ons liepen zonnesteek op. Dat was direct onze laatste gezamenlijke vakantie.´

Een rondleiding over het terrein. De Horizon is kleinschalig, maar ruim opgezet met veel groen. Enkele hutten hebben een prachtig uitzicht over de landerijen richting Leens. Alleen hut 2 is deze ochtend onbezet en inmiddels in gereedheid gebracht voor de gasten die over een paar uurtjes komen. Op een etagère liggen snoepjes, koffie en thee klaar. Op tafel de huisregels en opgaveformulieren voor broodjes en maaltijden.

Kinderen mogen graag in het heksenhuisje spelen, een overblijfsel van een carnavalswagen in Kloosterburen. Foto´s van het huisje gaan de hele wereld over, zeggen Syb en Jeannet.

´De hutten zijn van alles voorzien. Je hoeft alleen kleding en toiletartikelen mee te nemen. Wij verzorgen desgewenst het ontbijt, ´s morgens voor half negen hangen de versgebakken broodjes aan de deuren. Verder verzorgen we kaasfondue, Gronings mosterdsoep, picknickmaanden en maaltijden. Je gaat dus uit eten in je eigen hut.´

Beiden doen alle voorkomende werkzaamheden, koken uitgezonderd. De keuken is zijn domein.
Jeannet: ´Ik houd niet van koken.´
Syb: ´Ze kán niet koken.´

Hij volgde de opleiding tot kok en werkte jarenlang in de horeca. ´Ik weet hoe je een aardappel moet koken.´

De gasten komen verrassend genoeg vooral uit het buitenland. ´60 procent is Duitser, de rest komt werkelijk overal vandaan. Rusland, Indonesië, Nederland.´

Een opdracht waarmee kinderen soms uren zoet zijn: zoek hut nummer 10.

Coronajaar 2020 was ook voor hen een bijzonder en afwijkend jaar. ´Alle Duitsers meldden zich af, daarvoor in de plaats kwamen Nederlands voor wie wij tweede keus waren. Normaal hadden ze een luxe vakantie gehad en nu zaten ze hier. Alleen rust en natuur. Geen loungebank, geen tv, geen animatie. Wel uitstekende wifi en de mogelijkheid om een hut te bouwen en allerlei andere activiteiten te doen. Het leidde tot veel gezeur. Dit jaar zagen we gelukkig dat mensen weer bewust voor ons kozen.´

En dat levert bijzondere verhalen op. Bijvoorbeeld over de vrouw uit Rusland die maar niet kon wennen aan de duisternis en stilte en ´s nachts urenlang wakker lag. ´Ze woonde in een flat in Sint Petersburg met onder haar een supermarkt. Altijd licht en lawaai. Om in slaap te vallen zette ze uiteindelijk de radio maar aan en hield het licht aan.´

Een groepje uit Oost-Europa had dieren meegenomen in de hut, getuige de kippenstront en veren die Jeannet na hun vertrek aantrof. Een gezin uit Mongolië slachtte kippen bij hun hut en een groep Ghanezen barbecuede elke dag van ´s morgens vroeg tot ´s avonds laat.

Syb: ´Iedereen neemt zijn eigen cultuur mee, dat vinden we mooi, zolang iedereen zich aan de huisregels houdt. ´s Avonds om elf uur moet het bijvoorbeeld stil zijn.´

Kortom, het bevalt de twee van oorsprong Friezen uitstekend in Molenrij. Al was het in het begin wel even wennen. Jeannet: ´Op zondagmorgen zaten we met zijn allen zoals gebruikelijk in een onesie op de bank. Maar ja, toen ging de deurbel en stond ik in mijn koeienpak de gasten te woord. Dat dus niet weer.´

Kunst bij de entree van De Horizon.