Reuring in de stad, rust op Ewer

Jurriaan zit op een warme augustusdag op het bankje voor zijn woning. Hij heeft een zeil opgehangen tegen de zon.

´Dit is een mooi plekje toch? Alsof je op een boot zit en niet uitkijkt over zee maar land. In dit geval het Reitdiepdal.´

Jurriaan Rogaar (45) is eigenaar van een van de vijf beroemde arbeidershuisjes op Ewer, de buurtschap tussen Zuurdijk en Houwerzijl. Werkt en woont met zijn gezin in Amsterdam, maar mag dolgraag op het Hogeland zijn. Als kind kwam hij hier al, bij zijn opa en oma.

´Heerlijk die afwisseling van de reuring in de stad en de rust van hier. Als ik in Amsterdam ben, heb ik heel veel zin om hiernaartoe te gaan. Ben ik hier langer, dan vind ik het ook wel weer leuk om terug te gaan´, zegt de psycholoog/coach op een warme augustusdag. Ook zijn dochter van 16 en zijn zoon van 13 en zijn vriendin vinden het fijn om in Groningen te zijn. ´Mijn vriendin komt in de loop van de week, mijn kinderen zijn op zeilkamp in Lauwersoog.´

Het huisje wil ik zijn oude karakter teruggeven

Jurriaan knapt intussen de keuken op. ´Eind jaren zestig heeft mijn opa het huisje gemoderniseerd. Hij bracht softboard, hardboard en plinten aan. Zo ging dat in die tijd, het moest overzichtelijk en netjes zijn. Het huisje wil ik zijn oude karakter teruggeven. Het prachtige plafond is alweer zichtbaar. De nieuwe keuken heb ik al geplaatst en nu maak ik de rest daar af. Daarna is het klaar, de zolder had ik eerder al aangepakt. Daar slapen de kinderen nu, eerder sliepen ze in de bedstee in de kamer.´

Wanneer het huisje op de wierde gebouwd is, is niet helder. De tweede helft van de 19de eeuw wordt vaak gezegd, maar Jurriaan denkt zelf eerder, tussen 1820 en 1840. ´Enkele arbeidershuisjes hoorden bij de Hayemaheerd, waar de familie Torringa in die tijd boerde. In ons huisje woonde de hoofdarbeider. Waarschijnlijk om het huisje het dichtst bij de boerderij staat en misschien ook wel vanwege het zicht op het land.´

De drie huisjes aan de wegzijde. Het eerste huisje is van Jurriaan. De twee andere huisjes staan aan het zijpad achter het derde huisje.

´De oma van mijn vader was een Torringa en is op de boerderij geboren. Later is zij naar Amsterdam verhuisd. Rond 1970 heeft mijn opa, die nooit geboerd heeft, de boerderij en het land verkocht. Dit huisje hield hij aan. In 2007 heb ik het overgenomen van mijn familie. Het huisje is dus altijd in de familie gebleven en als ik naar het enthousiasme van mijn kinderen kijk, blijft dat zo.´

Liever hier thuiswerken dan driehoog in Amsterdam

Vervelen hoeft Jurriaan zich niet, ook niet als de opknapbeurt achter de rug is. Bij het huis, een rijksmonument, hoort een flinke lap grond, deels gras en deels bebost, met onder meer iepen en essen. ´In het groenonderhoud gaat flink wat tijd zitten. Bij een van de stormen in 2019 legden zes grote bomen het loodje. Het heeft flink wat tijd gekost om die weg te werken.´

De afgelopen maanden was hij vaak op Ewer te vinden. ´Gemiddeld zijn we hier twee keer per maand. Maar als je met corona binnen moet zitten en aangewezen bent op thuiswerken, kun je beter hier zijn dan driehoog in Amsterdam.´

Geregeld verblijven familie of vrienden van Jurriaan in zijn huisje. Heel soms verhuurt hij het als vakantiehuis, iets wat voorbehouden is aan alleen bekenden.