Een Citroën staat op een zaterdag even na het middaguur langs de Onderdendamsterweg, 500 meter buiten Winsum. Vanuit het autoraampje aan de passagierskant tuurt Harry Blijleven door een telescoop naar een groep knobbelzwanen in het land. ´Het zijn er 52, van 17 heb ik inmiddels de gegevens afgelezen van de kleurringen en van 2 van de halsband´, zegt de vogelaar.
´Het zijn jonge zwanen, verstoten door hun familie. Ik schat dat ze allemaal tussen de 1 en 3 jaar oud zijn. Enkele zwanen uit deze groep heb ik kortgeleden gespot bij Warffum. Je weet hoe dat gaat. Een groepje van vier, vijf zwanen vindt de boer niet erg, maar worden het er tientallen dan verjaagt hij ze op den duur. Rijdt-ie bijvoorbeeld even met de trekker het land op.´
Knobbelzwanen zijn leuke, sierlijke beesten
De 66-jarige Stadjer, gepensioneerd verpleegkundige, schat dat hij zeker in de winter wekelijks 30 tot 40 uur bezig is met deze hobby. Zijn werkterrein is vooral het Hogeland. ´Ik doe het voor de zwanenwerkgroep van Avifauna, hoewel ik daar geen lid van ben. Ik voer de gegevens in de computer in en zij maken daarvan gebruik bij hun studie naar zwanen.´
´Ik ben al jaren vogelaar, de laatste drie jaar richt ik me op knobbelzwanen. Het zijn leuke, sierlijke beesten. Er is veel interactie tussen de dieren en ze maken grappige geluiden.´