´Het mooiste plekje van Groningen. Het is hier altijd rustig en dat blijft ook zo, want woningbouw is niet toegestaan.´
Ronald Plandsoen is lyrisch over ´t Stort, het streekje bij Leens waar hij sinds anderhalf jaar woont met Iris van der Wal.
Ze woonden 28 jaar op Kreta, waar ze elkaar ontmoetten. Ronald (55) had op het Griekse eiland vijftien jaar een restaurant, reed er op de ambulance, werkte op de golfbaan en was gids voor tochten met mountainbikes en landrovers. Twee jaar geleden kwamen ze terug naar Nederland en zochten ergens een rustig plekje aan het water.
´Ik zat wat op Funda te koekeloeren en zag plotseling dit huis te koop staan. Aan het water, uitzicht over landerijen en aan een onverhard pad. Iris kwam erbij staan en vroeg mij waar het was. Ik klikte erop: ´t Stort. Iris zegt: man, dat is bij Leens.´
Beiden waren stomverbaasd: de vader van Iris woont al enkele jaren uitgerekend in Leens. Ronald: ´Ik zeg altijd: toeval bestaat niet. Dat blijkt maar weer eens.´
De aardbevingen op Kreta zijn van een andere orde dan in Groningen
Ze waren zo gecharmeerd van het huis dat ze het kochten zonder een bouwkundige keuring. Dat hebben ze geweten. ´Het fundament ontbreekt. Het is het meest oorspronkelijke huis op ´t Stort en gebouwd op stenen en wat planken. De vorige bewoner was hier alleen in de zomermaanden, wij wonen hier permanent. Daarom moet er wel wat gebeuren.´
Sloop is volgens de bewoners de enige optie. Er komt een energieneutrale, gasloze houtskeletwoning met een rieten zadeldak. Het wachten is nog op de bouwvergunning. Ronald is inmiddels binnen met sloopwerk begonnen. Deze winter wonen ze in het gastenhuisje aan het water. Bij het heien gaan ze schroefpalen gebruiken. ´Anders storten de andere woningen hier straks in.´
Ronald is huisman en klusser. Iris is vertaalster Engels-Nederlands en de kostwinner. Ze vertaalt computerspelletjes en commerciële teksten. Daarmee is ze tien tot twaalf uur per dag zoet. Tijd om bij het gesprek aanwezig te zijn, ontbreekt dan ook.
Uniek dat een geschreven wordt over een straatje
Oud-bewoner Augienus Sligter schreef over het streekje het boek De geschiedenis van het Stört bie Lains, van 1865 tot 2010. De naam ´t Stort komt van de grond die vrijkwam bij het graven van de Hoornsevaart en gestort werd op een weiland. Daarop kwamen zeven arbeidershuisjes en later armenhuis ´t Blokhoes.
´Het is toch uniek dat een boek geschreven wordt over een straatje?! Mijn buurman Augienus en zijn vrouw zijn helaas verhuisd naar een woonzorgcomplex in Drenthe. Zij mochten hier zo ontzettend graag wonen. Leensters vinden het hier ook mooi, vrijwel iedereen loopt wel een rondje Stort.´
Ronald en Iris voelen zich thuis op het Hogeland. ´Vrienden en bekenden in Brabant vroegen zich af waarom we uitgerekend hiernaartoe gingen. Een gebied met aardbevingen en slecht verstaanbare mensen. Nou, we zijn wel wat gewend, de aardbevingen op Kreta zijn van een andere orde dan hier.´
´En wat dat andere betreft: wij vinden dat Groningers beter Nederlands praten dan Brabanders. Bovendien zijn het vriendelijke mensen, groeten altijd als ze hier passeren: Moi! Nee, we hebben geen spijt. We zitten hier zelfs meer buiten dan op Kreta, daar is het vaak te heet of te winderig.´
